Cieki, czyli wody płynące wzdłuż koryta wyżłobionego w lądzie, są nieodłączną częścią krajobrazów na świecie, często stanowiąc podstawę dla rozwoju ekosystemów. Ze względu na rozmiary są określane różnymi nazwami, wśród tych stworzonych przez naturę wyróżniamy rzeki, strumienie, strugi i potoki, a ludzie tworzą kanały rowy i ścieki. Zarówno sztuczne jaki i naturalne cieki są potrzebne, jednak ich długie koryta mogą stanowić utrudnienie w poruszaniu się po lądzie. Najdłuższe rzeki na świecie – Nil i Amazonka – osiągają długości ponad 6000 kilometrów, a ich szerokość w pobliżu ujścia do morza lub oceanu może dochodzić nawet do 100 km.
Część wody w rzece, która porusza się z największą prędkością, określa się jako jej nurt. Nurt rzeki może być łagodny lub gwałtowny, a na powierzchni wody mogą tworzyć się wiry. Woda może płynąć z ogromną siłą, dlatego pływanie po rzece bywa niebezpieczne.
Dodatkowo w gwałtownym nurcie bardzo trudno przeprowadza się akcje ratunkowe – nawet najbardziej wprawieni pływacy mogą mieć z tym problem. Przepłynięcie wpław przez bardzo szerokie lub rwące rzeki jest trudne i niebezpieczne, dlatego ludzie musieli wymyślić inne sposoby ich przekraczania.
Do przekroczenia małej rzeki można wykorzystać bród, czyli miejsce, w którym naturalnie jej koryto jest płytsze. Dostępność brodu zależy jednak od okresowego poziomu wody i tego, czy ziemia jest w danym miejscu dobrze utwardzona. Szerokie i głębokie rzeki można pokonywać łodzią lub promem. Obecnie w dużych miastach można spotkać wodne taksówki, transportujące pasażerów z jednego brzegu na drugi. Ten sposób pokonywania rzek był wykorzystywany od kiedy ludzie zbudowali pierwsze tratwy czy kajaki. Ciekawą konstrukcją są także promy linowe, czyli kładki przeciągane z jednego brzegu na drugi. W miejscach o dużym natężeniu ruchu stosuje się nowoczesne rozwiązanie jakim są podziemne tunele. Znajdują się wiele metrów pod korytem rzeki, a przejazd przez nie odbywa się tak samo wygodnie jak na lądzie. Najbardziej popularną i rozpowszechnioną metodą przekraczania rzek są mosty. Aby przekraczać niezbyt szerokie, ale rwące rzeki ludzie przerzucali mosty linowe pomiędzy brzegami. W późniejszym czasie wynalazek ten ewoluował do bardziej stabilnych konstrukcji z drewna, kamienia czy metalu.
Podstawowa konstrukcja mostu składa się z dwóch podpór wbudowanych w ziemię po obu stronach rzeki oraz opartego na nich przęsła. Rozwój budownictwa umożliwił tworzenie coraz dłuższych i bardziej wytrzymałych mostów. Zaczęto tworzyć długie mosty z dodatkowymi wspornikami umieszczonymi w wodzie, które nazywa się filarami. Przykładem takiej konstrukcji jest most pokazany na slajdzie, czyli Golden Gate Bridge w San Francisco. Najdłuższe mosty na świecie, takie jak Chiński Wielki Most Danyang-Kunshan, osiągają długości ponad 100 km! Mosty stałe nie wszędzie się sprawdzają, ponieważ mogą utrudniać ruch pojazdów wodnych. Rozwiązaniem mogą być mosty ruchome, np. podnoszone, obrotowe, przesuwne, a nawet składane.
Takie konstrukcje przydają się w miejscach, gdzie instensywny jest zarówno ruch wodny jak i lądowy, dlatego często spotyka się je w miastach portowych. Najczęściej działają według ustalonego harmonogramu – o określonych godzinach dnia most jest składany, umożliwiając swobodne przepływanie statków wzdłuż rzeki, a w pozostałych porach most umożliwia przeprawę pieszym lub przejazd lądowy. Czasem zdarza się, że trzeba przekroczyć rzekę w miejscu, w którym nie ma żadnej infrastruktury. Na takie okazje zaprojektowano specjalne pojazdy z przenośnymi mostami.
Pierwszymi pojazdami tego typu były czołgi mostowe, które pojawiły się podczas drugiej wojny światowej. Są to pojazdy przystosowane do najcięższych warunków terenowych i przebudowane w taki sposób, aby mogły przenosić most i w odpowiednim momencie go rozstawić. Po takim moście mogą wówczas przejechać inne czołgi i furgonetki z zaopatrzeniem. Czołgi mostowe powstały po to, aby przekraczać zarówno przeszkody naturalne, takie jak rzeki lub bardzo strome urwiska, jak również te będące dziełem człowieka, jak rowy przeciwczołgowe.
Most, który przenoszą czołgi mostowe składa się zwykle z dwóch części. W zależności od konstrukcji rozkłada się w sposób nożycowy, jak scyzoryk (co wymaga dużej ilości miejsca nad czołgiem) albo rozsuwa w poziomie. Rozstawienie takiego mostu najczęściej nie zajmuje więcej niż pięć minut. Około dwa razy więcej czasu potrzeba na złożenie wcześniej postawionej konstrukcji. Stawianie mostów jest wykonywane dzięki siłownikom hydraulicznym, które dostarczają odpowiednio dużą siłę potrzebną, aby podnieść przęsło mostu. Nie tylko czołgi potrafią rozkładać mosty. Na zdjęciu obok można zobaczyć ciężarówkę, która nie jest opancerzona i świetnie przydaje się do pokonywania małych przeszkód na wymagającej wyprawie terenowej. Pojazdy z przenośnymi mostami mogą być bardzo przydatne podczas eksploracji nowych terenów, budowy dróg i mostów lub jako pomoc w ewakuacji w czasie powodzi.
